Όμπρεχτ, Γιάκομπ

(Jacob Obrecht, Μπεργκ-οπ-Ζόομ ή Ουτρέχτη 1453; – Φεράρα 1505). Φλαμανδός συνθέτης. Εργάστηκε ως διευθυντής χορωδίας στην Ουτρέχτη, όπου είχε ίσως μεταξύ των μαθητών του και τον Έρασμο, στη Φεράρα ως αρχιτραγουδιστής στην αυλή των Εστές, στο Καμπραί, στη Μπρυζ, στην Αμβέρσα, στον καθεδρικό ναό, και πάλι στη Φεράρα, όπου πέθανε, θύμα της πανώλης. Στο έργο του καθρεφτίζεται η στιγμή που συμπληρώνει την αντιδικία μεταξύ του Όκεγκεμ, του οποίου υπήρξε μαθητής, και του Ζοσκέν Ντεπρέ, του οποίου ήταν δάσκαλος. Είναι αισθητές στον Ό. ιταλικές επιδράσεις στην αρμονία, για την ανάπτυξη της οποίας υπήρξε σημαντικότατη η συμβολή του· υπήρξε πρόδρομος σχεδόν του Μοντεβέρντι στη χρήση της χρωματικής αλλοίωσης. Τεράστια είναι η παραγωγή του, που περιλαμβάνει πολυφωνικά τραγούδια, λειτουργίες, πάθη, ύμνους και μοτέτα, που έφτασαν σε μας σχεδόν όλα, σε χειρόγραφα και σε αντίγραφα. Οι θρησκευτικές μουσικές συνθέσεις του Ό., καρπός γόνιμης σε επινοητικότητα έμπνευσης, χαρακτηρίζονται από ζωηράδα, ευγένεια, ελαφράδα και κομψότητα.